Ο Μανώλης Κλώντζας αρχαιολόγος στην Έδρα αρχαιολογίας και Μουσειολογίας UNESCO – Πανεπιστημίου Μάσαρυκ Ερευνητικό ινστιτούτο ΑRCAΥA Brno, μιλώντας στην εκπομπή της Δέσποινας Κουτάντου “Ναι μεν Αλλά” για την τοποθέτηση Ανεμογεννητριών στον αρχαιολογικό Ισθμό Ιεράπετρας μεταξύ άλλων είπε “Η Αρχαιολογία και η Ιστορία είναι επιστήμες που προσεγγίζουν τον άνθρωπο μέσα στον χρόνο.
Η Αρχαιολογική Υπηρεσία Λασιθίου και το Υπουργείο Πολιτισμού με πολύ επαναστατικό τρόπο το έτος 2000 ανακήρυξε τον χώρο του Ισθμού της Ιεράπετρας από την Παχιά Άμμο ως το Κάτω Χωρίο, σε Ενιαίο Αρχαιολογικό Χώρο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε αρχαιολογικό χώρο δεν μπορούμε να έχουμε βίαιες παρεμβάσεις. Εγώ θεωρώ ότι οι όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ήδη έχουν βιάσει το τοπίο, και τον αρχαιολογικό χώρο.
Σωστά η Επιτροπή πολιτών δεν θέλει να τοποθετηθούν εκεί οι ανεμογεννήτριες γιατί θα οχλεί όχι μόνο το συγκεκριμένο σημείο αλλά όλη την περιοχή σαν ενιαίο αρχαιολογικό, ιστορικό και φυσικό τοπίο όπως αναγνωρίζεται εξάλλου από διεθνής οργανισμούς και την UNESCO.
Εγώ ασχολούμαι με το κομμάτι της προστασίας Μνημείων.
Η οπτική όχληση αποδεικνύεται πλέον με νέες τεχνολογίες και όχι με “το μάτι”. Είναι λάθος οπτική να χρησιμοποιούμαι τις αισθήσεις μας για να αποτυπώσουμε μια πραγματικότητα. Αν χρησιμοποιούσαμε μόνο τις αισθήσεις μας για να λύσουμε ένα πρόβλημα, τότε δεν θα χρειαζόμαστε τις επιστήμες. Τις επιστήμες και τις νέες τεχνολογίες τις χρειαζόμαστε για να λύνουμε ακριβώς τέτοια προβλήματα και να μην υπάρχει αντιπαράθεση. Αυτή τη στιγμή, η αντιπαράθεση που υπάρχει για την περιοχή και θα είχε αποφευχθεί αν υπήρχε σωστή επιστημονική προσέγγιση. Υπάρχει ειδικός κλάδος της τεχνολογίας που ασχολείται με την όχληση των Μνημείων.
Αποτελεί υποχρέωση του κάθε αρχαιολόγου που σέβεται ουσιαστικά την κοινωνία.
Η αρχαιολογία δεν μπορεί να στέκεται απέναντι από τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα.
Στο ΚΑΣ ξέρουμε ότι δεν είναι όλοι αρχαιολόγοι.
Δεν μπορώ να παρέμβω στην διαδικασία των κρατικών δομών, όμως ότι βοήθεια επιστημονική μπορώ να προσφέρω στην τοπική κοινωνία και στην ομάδα που έχει διασώσει και φροντίζει αρχαία θα την προσφέρω”.
Η Αρχαιολογική Υπηρεσία Λασιθίου και το Υπουργείο Πολιτισμού με πολύ επαναστατικό τρόπο το έτος 2000 ανακήρυξε τον χώρο του Ισθμού της Ιεράπετρας από την Παχιά Άμμο ως το Κάτω Χωρίο, σε Ενιαίο Αρχαιολογικό Χώρο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε αρχαιολογικό χώρο δεν μπορούμε να έχουμε βίαιες παρεμβάσεις. Εγώ θεωρώ ότι οι όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ήδη έχουν βιάσει το τοπίο, και τον αρχαιολογικό χώρο.
Σωστά η Επιτροπή πολιτών δεν θέλει να τοποθετηθούν εκεί οι ανεμογεννήτριες γιατί θα οχλεί όχι μόνο το συγκεκριμένο σημείο αλλά όλη την περιοχή σαν ενιαίο αρχαιολογικό, ιστορικό και φυσικό τοπίο όπως αναγνωρίζεται εξάλλου από διεθνής οργανισμούς και την UNESCO.
Εγώ ασχολούμαι με το κομμάτι της προστασίας Μνημείων.
Η οπτική όχληση αποδεικνύεται πλέον με νέες τεχνολογίες και όχι με “το μάτι”. Είναι λάθος οπτική να χρησιμοποιούμαι τις αισθήσεις μας για να αποτυπώσουμε μια πραγματικότητα. Αν χρησιμοποιούσαμε μόνο τις αισθήσεις μας για να λύσουμε ένα πρόβλημα, τότε δεν θα χρειαζόμαστε τις επιστήμες. Τις επιστήμες και τις νέες τεχνολογίες τις χρειαζόμαστε για να λύνουμε ακριβώς τέτοια προβλήματα και να μην υπάρχει αντιπαράθεση. Αυτή τη στιγμή, η αντιπαράθεση που υπάρχει για την περιοχή και θα είχε αποφευχθεί αν υπήρχε σωστή επιστημονική προσέγγιση. Υπάρχει ειδικός κλάδος της τεχνολογίας που ασχολείται με την όχληση των Μνημείων.
Αποτελεί υποχρέωση του κάθε αρχαιολόγου που σέβεται ουσιαστικά την κοινωνία.
Η αρχαιολογία δεν μπορεί να στέκεται απέναντι από τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα.
Στο ΚΑΣ ξέρουμε ότι δεν είναι όλοι αρχαιολόγοι.
Δεν μπορώ να παρέμβω στην διαδικασία των κρατικών δομών, όμως ότι βοήθεια επιστημονική μπορώ να προσφέρω στην τοπική κοινωνία και στην ομάδα που έχει διασώσει και φροντίζει αρχαία θα την προσφέρω”.
